Orawska Półgóra
49°31′N 19°27′E/49,516667 19,450000 Drewniana zabudowa i nowy kościół | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Starosta |
Michal Strnál[1] | ||||
| Powierzchnia |
84,52[2] km² | ||||
| Wysokość |
686[3] m n.p.m. | ||||
| Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||||
| Nr kierunkowy |
+421 43[3] | ||||
| Kod pocztowy |
029 47[3] | ||||
| Tablice rejestracyjne |
NO | ||||
Położenie na mapie Słowacji  | |||||
Położenie na mapie kraju żylińskiego  | |||||
| 49°31′N 19°27′E/49,516667 19,450000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Orawska Półgóra[6], dawniej Połhora[7] (słow. Oravská Polhora, do 1948 Polhora, węg. Polhora, Árvafüred, w latach 1882–1888 także Árvapolhora, łac. Pagus Polgora) – wieś (obec) na Słowacji, w kraju żylińskim, w powiecie Namiestów, najdalej na północ wysunięta miejscowość kraju. Geograficznie i historycznie należy do Orawy.
Miejscowość słynie z tradycyjnego rzeźbiarstwa ludowego. Zachowały się w niej liczne, drewniane góralskie chałupy.
Z uzdrowiska Słona Woda (Slaná Voda, przebywał tutaj często znany słowacki poeta Pavol Hviezdoslav) biegnie najstarszy szlak turystyczny na szczyt Babiej Góry i jeden z najstarszych w Beskidach Zachodnich. Źródło w Słonej Wodzie było znane już w średniowieczu, a w 1550 r. znalazło się na mapie Górnej Orawy (była to też pierwsza wzmianka o miejscowości).
Na północnej granicy wsi, na przełęczy Glinne, funkcjonowało w latach 1995-2007 drogowe przejście graniczne Oravská Polhora-Korbielów oraz turystyczne od 1997 r. Oravská Polhora-Zawoja-Czatoża, Oravská Polhora-Przywarówka i od 2006 r. Oravská Polhora-Moczarki, zlikwidowane po przystąpieniu Słowacji do Układu z Schengen.
Według spisu z 2001 r., niemal wszyscy mieszkańcy wsi to Słowacy – taką narodowość zadeklarowało 99,23% osób. 0,26% osób określiło się jako Czesi, a 0,09% Polacy[8].
Kultura
[edytuj | edytuj kod]We wsi jest używana gwara orawska, zaliczana przez polskich językoznawców jako gwara dialektu małopolskiego języka polskiego, przez słowackich zaś jako gwara przejściowa polsko-słowacka[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-09]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 84,52S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 265. [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne świata.
- ↑ Oravská Polhora – Vybrané výsledky zo sčítania v roku 1991 a 2001. Štatistický úrad Slovenskej republiky. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-07)]. (słow.).
- ↑ Júlia Dudášová-Kriššáková, Goralské nárečia z pohľadu súčasnej slovenskej jazykovedy, Prešov: Vydavateľstvo Prešovskej univerzity v Prešove, 2016, s. 24-29, ISBN 978-80-555-1714-8 (słow.).
| Miasta |
|
|---|---|
| Wsie |
|
